Ιατρική και πράξη

Νεαρός γιατρός, γιος γιατρού, μετά την ορκωμοσία λέει στον πατέρα του να τον πάρει στη δουλειά να εξασκήσει τις γνώσεις του.

- Παιδί μου, αυτά που έμαθες είναι στείρα θεωρία. Την πραγματική ιατρική τη μαθαίνει κανείς στην πράξη. Αύριο θα πάμε να επισκεφτούμε μαζί ασθενείς και θα καταλάβεις τι σου λέω.

Πηγαίνουν λοιπόν, οι δυο τους στην πρώτη ασθενή, μια παντρεμένη νοικοκυρά γύρω στα σαράντα κατάκοιτη από τους πόνους στη μέση. Ο πατέρας γιατρός πάει να της γράψει τη συνταγή, του πέφτει ο στύλος στο πάτωμα, τον μαζεύει και λέει στη γυναίκα:

- Κυρία μου , θα πρέπει να κουράζεστε λιγότερο. Δουλεύετε πάρα πολύ μέσα στο σπίτι γι αυτό σας πονάει η μέση σας. Λίγη ανάπαυση δεν βλάπτει.
- Έχετε δίκιο γιατρέ μου, ακόμα κι ο άνδρας μου μου το λέει αλλά δεν τον ακούω. Θέλω να είναι όλα στην εντέλεια μέσα στο σπίτι.

Όταν βγήκαν από το διαμέρισμα λέει ο γιός γιατρός στο πατέρα του:

- Πώς το κατάλαβες ότι κάνει πολλές δουλειές;
- Άφησα το στυλό να πέσει χάμω, επίτηδες. Όταν έσκυψα να τον μαζέψω είδα ότι το πάτωμα έλαμπε από καθαριότητα. Δεν υπήρχε σκόνη ούτε για δείγμα. Έτσι κατάλαβα ότι η γυναίκα σκοτώνεται στη δουλειά. Την επόμενη ασθενή θα την εξετάσεις εσύ να δούμε τι έμαθες.

Φτάνουν στην επόμενη ασθενή και την βρίσκουν κι αυτή ξάπλα στο κρεβάτι. Πάει ο μικρός γιατρός να γράψει τη συνταγή, αφήνει το στυλό να πέσει στο πάτωμα, τον μαζεύει και λέει:

- Κυρία μου , κουράζεστε πολύ. Κάνετε πάρα πολλές δουλειές για την ενορία και θα πρέπει να τις μετριάσετε λίγο, γιατί θα σας τρέχουμε στο νοσοκομείο. Δεν λέω, ευλογία Κυρίου είναι να εργάζεστε για την ενορία αλλά "παν μέτρον άριστον".
- Αχ!! ναι γιατρέ μου, έχετε απόλυτο δίκιο. Θα πρέπει να δουλεύω λιγότερο για την ενορία.

Όταν βγήκαν λέει ο πατέρας γεμάτος απορία:

- Πώς κατάλαβες ρε συ, ότι εργάζεται για την ενορία;
- Να, όταν έσκυψα να μαζέψω τον στυλό, είδα τον παπά κάτω απ' το κρεβάτι.